Historia Cebuli 🧅 Pochodzenie, Pierwsze Wzmianki🌍Od Azji Po Europe
Cebula była znana ludziom już w czasach bardzo dawnych, nawet w starożytności i wielu kulturach antycznego świata.
Rosła i była uprawiana na terenach półkuli północnej a szczególnie w Azji – tam gdzie dziś są takie kraje jak Iran, Afganistan czy Turcja czy Irak. To właśnie stamtąd pochodzi cebula zwyczajna, którą dziś najczęściej sadzimy, spożywamy i jemy.
Przez lata ludzie nauczyli się lepiej rozpoznawać różne gatunki cebuli i zaczęli je uprawiać w zależności od potrzeb.
Dzikie cebule to rośliny wieloletnie czyli takie, które rosną przez wiele lat. W gospodarstwach też są takie, jak np. szczypiorek, siedmiolatka czy cebula wielopiętrowa i one rosną co roku.
Ale większość cebuli jak ta zwyczajna sadzi się na jeden, dwa albo trzy lata, w zależności od odmiany i celu uprawy. W pierwszym roku taka cebula tworzy główkę czyli zgrubienie złożone z twardej piętki i łusek liściowych, które magazynują substancje odżywcze.
Cebula w Starożytności 🧅Cebula była znana już w starożytnym Egipcie
- W starożytnym Egipcie cebula była bardzo ważna – ludzie wierzyli, że jej okrągły kształt i warstwy symbolizują wieczne życie. Dlatego wkładali cebule do grobów faraonów, a nawet umieszczali je w oczach mumii, jak u Ramzesa IV .
- Na ścianach egipskich grobowców malowano cebule, a kapłani składali je w ofierze bogom, wierząc, że chronią przed chorobami i złymi duchami .
- W Mezopotamii, między Eufratem a Tygrysem, już 4 tysiące lat temu ludzie uprawiali cebulę i zapisywali przepisy z jej użyciem na glinianych tabliczkach pismem klinowym.
Cebula w Średniowieczu 🧅Jak Wyglądała Uprawa i Spożycie Cebuli w Średniowieczu
W średniowieczu cebula była jednym z najważniejszych warzyw na wsiach i w miastach. Uprawiano ją w ogrodach przyklasztornych i przydomowych i na polach chłopskich. Zapiski z XII wieku mówią, że cebula była już wtedy dobrze znana w Polsce.
W XIV wieku stała się tak popularna, że nie było gospodarstwa bez grządki cebuli. Uprawiano ją powszechnie i dosłownie wszędzie.
Cebulę jedzono na surowo, dodawano do zup i mięs a także suszono na zimę. W klasztorach uznawano ją za warzywo nie tylko pożywne ale i lecznicze – pomagające na kaszel, rany i robaki. W średniowiecznych dokumentach można znaleźć wzmianki o tym, że za cebulę płacono daniny i czynsze. Była tak cenna, że niektórzy chłopi oddawali cebulę zamiast pieniędzy.
Cebulę sadzono zwykle wiosną, a zbierano latem lub jesienią – zależnie od odmiany. Choć narzędzia były proste, ludzie potrafili dobrze zadbać o cebulę i wiedzieli, że dobrze przechowana główka wystarczy na całą zimę.
Współczesna Historia Cebuli🧅Jak zmieniło się spożycie i uprawa Cebuli
W ciągu ostatnich 200 lat cebula nie tylko nie straciła na popularności ale stała się jednym z najczęściej uprawianych warzyw na świecie.
Dzięki maszynom rolniczym łatwiej się ją sadzi, zbiera i przechowuje. Dawniej cebula była głównie dodatkiem do zupy, dziś robi się z niej przetwory, sosy, a nawet chipsy.
Powstały nowe odmiany – łagodniejsze, słodsze, czerwone, białe, a nawet bardzo ostre dla miłośników ostrych potraw.
Ludzie jedzą cebulę surową, smażoną, pieczoną i kiszoną – na wiele różnych sposobów.
Dzięki chłodniom i lepszym przechowalniom cebula jest dostępna przez cały rok, a nie tylko po zbiorach. W sklepach można dziś kupić cebulę obraną, krojoną, a nawet suszoną w proszku. Choć czasy się zmieniły to cebula dalej jest tanim, zdrowym i bardzo potrzebnym warzywem w każdej kuchni.
