Śnieć Cuchnąca Pszenicy (Tilletia Karies) – Objawy, Występowanie i Ochrona
Śnieć cuchnąca pszenicy (Tilletia karies) – kiedyś była jedną z najczęstszych chorób pszenicy, zanim zaczęto zaprawiać nasiona.
Atakuje kłosy, zamieniając zdrowe ziarno w szarobrązowe grudki pełne zarodników. Po roztarciu czuć charakterystyczny zapach śledzi.
Choroba łatwo się rozprzestrzenia, bo zarodniki osiadają na zdrowych nasionach i przenoszą się na nowe uprawy.
Okres wykrywania – po wykłoszeniu się pszenicy. Zainfekowane rośliny są krótsze i mają niebieskozielone kłosy.
Wewnątrz zamiast normalnych ziaren jest czarny pył, który rozsiewa się przy dotknięciu.
Choroba najbardziej szkodzi tam, gdzie pszenicę sieje się rok po roku z tego samego materiału siewnego.
Jak wygląda i jak rozpoznać Śnieć Cuchnącą Pszenicy
Obraz choroby – śnieć cuchnąca pszenicy rozwija się w ziarnach względnie plewami kłosa. Chore rośliny są krótsze, porażone kłosy maja niebieskozielone zabarwienie i nie dochodzą do kwitnienia. Zamiast ziaren mamy szarobrązowe ziarna porażone śniecią, wypełnione ciemnobrązowym pyłem zarodnikowym o zapachu zalewy śledziowej. Z reguły w kłosie porażone są wszystkie ziarna.
Fotografie przedstawiające objawy choroby Śnieć Cuchnącą Pszenicy – kliknij w miniaturkę aby zobaczyć zdjęcie w pełnym rozmiarze
Wzmożone występowanie– niskie temperatury podczas kiełkowania ok. 5-10°C
Możliwość pomylenia- Śnieć karłowa pszenicy.
Agrotechniczne działania zapobiegawcze- materiał siewny nie porażony, wczesny wysiew pszenicy ozimej, późny wysiew pszenicy jarej.
Ochrona chemiczna– zaprawianie materiału siewnego.
