Właściwości Biologiczne Pszenicy
Rodzaj pszenica (Triticum) należy do rodziny traw (Gramineae). Obejmuje wiele gatunków różniących się cechami morfologicznymi i genetycznymi. Można wyróżnić w sumie około dwudziestu odmian tej rośliny. Pszenice dzielimy na dwie grupy:
Gatunki wymłacające się: | Gatunki nie wymłacające się o łamliwej osadce kłosowej: |
Pszenica twarda (Triticum durum) | Pszenica samopsza (Triticum monococcum) |
Pszenica angielska-pękata (Triticum turgidum) | Pszenica płaskurka (Triticum dicoccum) |
Pszenica perska (Triticum persicum) | Pszenica orkisz (Triticum pelta) |
Pszenica polska (Triticum polonicum) | |
Pszenica zwyczajna (Triticum aestivum) | |
Pszenica zbita (Triticum compaktum) |
Z wymienionych gatunków jedynie dwa mają poważne znaczenie w uprawie: pszenica zwyczajna i pszenica twarda ceniona za wysoka wartość technologiczną ziarna. Pszenica twarda (odmiany tej pszenicy są zazwyczaj jare) ma dużą zawartość glutenu i jest szczególne przydatne do wyrobu makaronów. Formy ozime pszenicy zwyczajnej różnią się między sobą właściwościami fizjologicznymi, co przejawia się w różnej reakcji na czynniki klimatyczne.
Właściwości te służą za podstawę podziału odmian pszenicy ozimej na grupy:
- Proles hygrofilum- zachodnioeuropejskie o długim okresie wegetacji i o małej odporności na wymarzanie.
- Proles silvaticum- środkowoeuropejskie (leśne)- charakterystyczna dla Europy Środkowej, odporna na wymarzanie i susze.
- Proles hugaricum- stepowe. Charakterystyczne dla klimatu stepowego i południowo-wschodniej Europy. Mąka z tej pszenicy ma wysokie wartości technologiczne.