Biczykowatość kalafiora
Biczykowatość kalafiora.
Choroba występuje najczęściej na kalafiorach, czasem na kalarepie, jako efekt niedoboru molibdenu. W okresie produkcji zdarza się sporadycznie. Zwykle pierwsze objawy choroby są widoczne na polu w 2-3 tygodnie po sadzeniu rozsady. Następuje ogólne zahamowanie wzrostu roślin. Blaszki liściowe są zgrubiałe- pofałdowane i niesymetryczne zredukowane po bokach. W krańcowych przypadkach z liścia pozostaje tylko nerw główny- stąd nazwa biczykowatość. Najmłodsze, wierzchołkowe liście są skarłowaciałe, bądź zanikają. U większości roślin róże są małe i przerośnięte liśćmi, a czasem nie tworzą się wcale. Biczykowatość występuje przede wszystkim na glebach kwaśnych i słabo kwaśnych, ponieważ w roztworze glebowym o niskim pH rozpuszczalność obecnych w glebie związków molibdenu jest niewystarczająca w stosunku do zapotrzebowania roślin. Wrażliwość poszczególnych odmian kalafiora i kalarepy pod względem zapotrzebowania na molibden jest zróżnicowana i prawdopodobnie ta zmienność występuje też w obrębie populacji roślin tej samej odmiany. Odmiany słabo rosnące są bardziej wrażliwe. W Polsce nie ma dokładnego rozpoznania co do stopnia wrażliwości aktualnie uprawianych odmian.
Zapobieganie. Zaleca się:
- produkcję rozsady, później uprawy w polu na glebie o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH powyżej 6).
- dokarmianie roślin roztworem molibdenu