🧄 Historia Czosnku – Boska Roślina Od Egiptu Po Polskę 🌍
Czosnek był już o dawna znany przez człowieka i był już powszechnie uprawiany w starożytności w Grecji, Rzymie, Chinach i wykorzystywany głównie do celów leczniczych.
Był w starożytności uważany za roślinę boską ze względu na zastosowanie, bo spożywany systematycznie w małych dawkach 1-2 ząbki na dobę wzmacniał organizm. Ząbki czosnku spożywane systematycznie działają na organizm jak naturalny antybiotyk i wiedzieli to już ludzie starożytni.
Znany był również w starożytnym Egipcie. Był bardzo ceniony tam bardzo. Już kilka tysięcy lat temu dawano go robotnikom budującym piramidy, żeby byli silniejsi i mniej chorowali. W grobowcach faraonów znaleziono rysunki czosnku, co pokazuje, że miał on duże znaczenie w tamtych czasach. Egipcjanie wierzyli, że czosnek odpędza złe moce i chroni przed chorobami.
Do Polski dotarł prawdopodobnie z krajów azjatyckich, gdzie był używany zresztą skutecznie do dzisiaj jako lek ludowy. Ludzie stosowali go na wiele dolegliwości – na przeziębienie, na ból brzucha, a nawet na ukąszenia owadów. Wierzono, że odstrasza złe duchy i chroni przed chorobami.
Za dzikiego przodka czosnku uważa się Allium longicuspis, który jest gatunkiem endemicznym w Azji Środkowej. Gatunek ten występuje w południowej Turkmenii w górach Parmiru. Czosnek przez lata był ulepszany przez rolników, żeby dawał większe główki i miał mocniejszy smak.
Dzisiaj czosnek jest uprawiany na całym świecie. W Polsce sadzi się go jesienią lub wczesną wiosną, bo dobrze znosi zimno. Rośnie najlepiej w żyznej, przepuszczalnej glebie. Ludzie używają go w kuchni do przyprawiania potraw, ale też jako naturalny sposób na zdrowie.
